Τι πρέπει να προσέχετε μετά τη χειρουργική αποκατάσταση της κήλης
Προσοχή μετά την επέμβαση
Το πρώτο χρονικό διάστημα μετά το χειρουργείο αποκατάστασης της κήλης, δηλαδή περίπου 2 έως 3 μήνες μετά την επέμβαση, το πλέγμα που χρησιμοποιήθηκε ενσωματώνεται στους παρακείμενους ιστούς.
Κατά την περίοδο αυτή, κάθε πρόσφατα χειρουργημένος από κήλη ασθενής είναι πολύ σημαντικό να τηρεί κάποιες προφυλάξεις, προκειμένου να αποφύγει την υποτροπή της χειρουργημένης κήλης. Αναφερόμενοι σε υποτροπή κήλης εννοούμε την επανεμφάνισή της στην περιοχή που έχει ήδη πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση για να αποκατασταθεί η πρωτοπαθής κήλη.
Αν το χειρουργείο αποκατάστασης της κήλης έχει διενεργηθεί σωστά, από έμπειρο χειρουργό και με τη σωστή χειρουργική τεχνική, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες (0,1 – 0,5% σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα ) να υπάρξει υποτροπή της κήλης.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως το είδος της κήλης, άλλες συννοσηρότητες του ασθενή, αλλά και οι ίδιοι παράγοντες κινδύνου που ευθύνονται για τη δημιουργία μίας κήλης, οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν και την υποτροπή της μετά από ένα πρόσφατο χειρουργείο αποκατάστασή της.
Αίτια που μπορεί να οδηγήσουν στην υποτροπή μιας κήλης
- Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους
- Εγκυμοσύνη
- Προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις
- Χρόνιος βήχας
- Δυσκοιλιότητα
- Άρση βάρους
- Προδιαθεσικοί παράγοντες, όπως διαβήτης, που εμποδίζουν την επούλωση
Είναι γεγονός ότι μετά το χειρουργείο, όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να σηκώνουν βάρη, αλλά λίγοι, δυστυχώς, εκτιμούν τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ο χρόνιος βήχας και η χρόνια δυσκοιλιότητα, ο τανισμός και η πολύ μεγάλη αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης που μπορεί να απαιτηθεί για να επιτευχθεί η κένωση.
Στα άτομα με εξασθενημένους ιστούς, λόγω παχυσαρκίας για παράδειγμα ή χρόνιου βήχα (καπνιστές) είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί ξανά κήλη.
Η κακή επούλωση του χειρουργικού τραύματος σε άτομα με προδιαθεσικούς παράγοντες, όπως ο διαβήτης, η λήψη κορτιζόνης, η συνύπαρξη ή το ιστορικό νεοπλασιών μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή της κήλης.
Τέλος, έχει σημασία η μορφή της κήλης που αποκαταστάθηκε χειρουργικά, καθώς μία κοιλιοκήλη έχει περισσότερες πιθανότητες να υποτροπιάσει σε σχέση με μια βουβωνοκήλη.
Αξίζει να τονίσουμε ότι η παρουσία υποτροπής επιβεβαιώνεται, πάντα, με απεικονιστικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα – αξονική τομογραφία).
