Η ομφαλοκήλη είναι συνήθης τύπος κήλης που εμφανίζεται σε νεογνά και βρέφη (λόγω ατελούς σύγκλεισης του ομφαλικού δακτυλίου), αλλά και σε ενήλικες γυναίκες μετά από τοκετό.
Λιγότερο συχνή είναι η εμφάνισή της σε άνδρες και οφείλεται σε άρση μεγάλου βάρους ή βαριά χειρωνακτική εργασία ή σε επίμονο βήχα ή φτάρνισμα. Στην περίπτωση της ομφαλοκήλης το χάσμα (κηλικό στόμιο) εντοπίζεται δίπλα ή κάτω από τον ομφαλό και συχνά συνοδεύεται από κάποιο βαθμό διάτασης των ορθών κοιλιακών μυών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει εκ γενετής (από αυτό το σημείο περνά ο ομφάλιος λώρος) και αργότερα μεγαλώνει. Αρχικά, είναι πολύ μικρό και προβάλλει μέσα από τον ομφαλό, ενώ σιγά – σιγά εξελίσσεται σε ένα στρογγυλό εξόγκωμα που προβάλλει στο κέντρο της κοιλιάς.
Η συμπτωματολογία της ομφαλοκήλης συχνά είναι δυσανάλογη με το μέγεθος της κήλης και συνίσταται σε πόνο γύρω από τον ομφαλό, που μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία ή έμετο.
Η διάγνωση της ομφαλοκήλης είναι εύκολη εκτός από περιπτώσεις μικρών κηλών σε παχύσαρκα άτομα, όπου είναι δύσκολος ο εντοπισμός του χάσματος, μέσα στο λίπος. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο υπερηχογραφικός έλεγχος αποκαλύπτει εύκολα, τόσο την κήλη όσο και τις ακριβείς διαστάσεις της, και σπάνια θα χρειαστεί αξονική τομογραφία.
Θα πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι η ομφαλοκήλη δεν πρέπει να συγχέεται με την απλή διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών, που συχνά παρατηρείται σε πολύτοκες γυναίκες ή σε άτομα που έχουν μεγάλες αυξομειώσεις βάρους. Στη διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών, δεν εντοπίζουμε κηλικό σάκο ή συγκεκριμένο χάσμα. Η κατάσταση αυτή δεν εμπνέει ανησυχία, δεν είναι επικίνδυνη για περίσφιξη και δεν απαιτείται κάποια χειρουργική αντιμετώπιση. Η αντιμετώπιση της ομφαλοκήλης των ενηλίκων –στα παιδιά περιμένουμε μέχρι την ηλικία των 4 ετών– είναι πάντα χειρουργική με την τοποθέτηση πλέγματος, με ημερήσια ή και καθόλου νοσηλεία.
