Μέθοδοι αντιμετώπισης της κήλης
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση μιας κήλης είναι μόνο η χειρουργική προσέγγιση. Άλλος εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης ή συντηρητική θεραπεία (φαρμακευτική αγωγή, ασκήσεις, χρήση κηλεπιδέσμου κ.λπ.) δεν υπάρχει!
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η έγκαιρη αντιμετώπιση αποτρέπει τους κινδύνους και θεραπεύει τα συμπτώματα προς όφελος του ασθενούς.
Διάφορες χειρουργικές προσεγγίσεις στην αποκατάστασης της κήλης
Η κλασική Ανοικτή τεχνική (με πλαστική αποκατάσταση) μέσω τομής με τοποθέτηση πάντα ειδικού πλέγματος. Εφαρμόζεται, σε περιπτώσεις περισφιγμένης κήλης, όπου απαιτείται επείγουσα ανοικτή χειρουργική επέμβαση καθώς και στις περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατή η χορήγηση γενικής αναισθησίας, η οποία είναι απαραίτητη για την λαπαροσκοπική ή ρομποτική τεχνική.
Η Λαπαροσκοπική τεχνική στην οποία, μέσα από μικρές τομές και μέσα από την περιτοναϊκή κοιλότητα (TAP) ή με εξωπεριτοναική προσπέλαση (TEP), με τη βοήθεια κάμερας και ειδικών εργαλείων αποκαθίσταται το χάσμα της κήλης με ειδικό πλέγμα.
Η Ρομποτική τεχνική για την αποκατάσταση της κήλης. Με τη βοήθεια ρομποτικής τεχνολογίας με ειδική 3D τρισδιάστατη κάμερα και ειδικά εργαλεία, μέσω της περιτοναϊκής κοιλότητας, αποκαθίσταται η κήλη.
Η εμπειρία μας επιτρέπει να εφαρμόζουμε όλες τις τεχνικές, ανάλογα με την περίπτωση. Η επιλογή της τεχνικής εξαρτάται μεταξύ άλλων από το μέγεθος της κήλης, τη σωματοδομή του πάσχοντα και από τη συνεκτίμηση άλλων παθολογικών παραγόντων του ασθενή.
Στόχος μας με τη θεραπεία της κήλης είναι να αποκαταστήσουμε τα κοιλιακά τοιχώματα, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η κήλη να διορθωθεί, αλλά και να μην ξαναεμφανιστεί. Ο κανόνας πλέον στη χειρουργική των κηλών είναι η χρήση συνθετικού πλέγματος για την κάλυψη και την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος (εκτός από τις επείγουσες περιπτώσεις όπου υπάρχει νεκρωμένο έντερο). Ανάλογα με τον τύπο της κήλης χρησιμοποιείται το κατάλληλο πλέγμα. Η εμπειρία έχει δείξει ότι σε όλες τις τεχνικές με τη χρησιμοποίηση μόνο ραμμάτων παρουσιάζεται μεγάλο ποσοστό υποτροπής
Πλέον, τα πλέγματα είναι από ασφαλή υλικά και καθιστούν δυνατή την ανάπτυξη μέσα σ’ αυτά συνδετικού ιστού και έτσι είναι σχεδόν αδύνατη η υποτροπή της κήλης.
Η χειρουργική προσέγγιση στην αντιμετώπιση της κήλης
Η επέμβαση, όπως ήδη αναφέρθηκε, γίνεται κυρίως λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά είτε ανοιχτά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (υπάρχουν ανάλογες ενδείξεις για το ποια τεχνική πρέπει να εφαρμόσει ο χειρουργός). Πάντα η θεραπεία είναι εξατομικευμένη. Η επέμβαση -ανάλογα με τις συνθήκες κάθε φορά και το Δείκτη Μάζας Σώματος του ασθενή- συνήθως, διαρκεί μία ώρα, περίπου.
Η αποκατάσταση μιας κήλης απαιτεί νάρκωση (γενική ή περιοχική), σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις και ασχέτως της τεχνικής που θα εφαρμόσουμε.
Σε όλες τις περιπτώσεις –εκτός από περιπτώσεις περισφιγμένης κήλης– το χειρουργείο γίνεται προγραμματισμένα σε κλινική ημέρας (Day clinic). Ο ασθενής μπαίνει το πρωί της ημέρας του χειρουργείου στην κλινική, όπου γίνεται ο προεγχειρητικός, εργαστηριακός έλεγχος και παίρνει εξιτήριο την ίδια ημέρα ή την επομένη, το αργότερο, ανάλογα με την περίπτωση.
Πλεονεκτήματα Λαπαροσκοπικής Τεχνικής
Οι σύγχρονες μέθοδοι λαπαροσκοπικής χειρουργικής και ταχείας αποκατάστασης επιτρέπουν στον ασθενή, στις περισσότερες περιπτώσεις, να φύγει από το νοσοκομείο την ίδια μέρα (one day clinic), να επιστρέψει άμεσα στη ρουτίνα του και σε απλές καθημερινές δραστηριότητες και σε λίγες εβδομάδες να μπορεί να γυμναστεί. Η επέμβαση γίνεται μέσα από πολύ μικρές τομές λίγων χιλιοστών, είναι σύντομη, αναίμακτη, δε σημειώνεται καμία βλάβη στους μυς, διότι δε διατέμνονται όπως στο ανοικτό χειρουργείο, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι μηδαμινός και γενικότερα, το λαπαροσκοπικό χειρουργείο υπερέχει της ανοικτής μεθόδου λόγω του εξαιρετικά χαμηλού ποσοστού φλεγμονών και λοιμώξεων, της ελάχιστης μετεγχειρητικής ενόχλησης και της ταχείας αποκατάστασης.
Κυρίως, όμως, με τη συγκεκριμένη μέθοδο το ποσοστό υποτροπής πλέον είναι κάτω του 1.5%, όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό.
Να προσθέσουμε ότι στις περιπτώσεις χειρουργείου μίας υποτροπής κήλης, η λαπαροσκοπική τεχνική είναι η καλύτερη και πλέον ενδεδειγμένη λύση, καθώς έτσι αποφεύγουμε τις συμφύσεις από την προηγούμενη επέμβαση και είναι τεχνικά πιο εύκολο το χειρουργείο.
Το αισθητικό αποτέλεσμα βέβαια υπερτερεί στην λαπαροσκοπική και ρομποτική τεχνική, στην οποία μένουν αδιόρατες μικρές οπές του ενός εκατοστού, ενώ στην ανοικτή τεχνική παραμένει τομή πάνω από την περιοχή της κήλης.
Για τη λαπαροσκοπική και ρομποτική τεχνική θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το πρόβλημα του πνευμοπεριτοναίου –φούσκωμα της κοιλιάς– που είναι υποχρεωτικό και για τις δύο τεχνικές, το οποίο μπορεί να γίνει δύσκολα ανεκτό σε άτομα μεγάλης ηλικίας με καρδιοαναπνευστικά προβλήματα.
Για όλες τις περιπτώσεις, και ασχέτως της τεχνικής που έχει εφαρμοστεί, απαιτείται προσοχή στους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν υποτροπή της κήλης, όπως ο χρόνιος βήχας, η δυσκοιλιότητα, η άρση βαρών για 2-3 μήνες, μέχρι να ενσωματωθεί το πλέγμα στους παρακείμενους ιστούς και να αποκτήσει την πλήρη ισχύ του.
Κηλεπίδεσμος: Πόσο αποτελεσματική είναι η χρήση του ως συντηρητική θεραπεία
Φάρμακα και άλλα μέτρα μαγικά δεν υπάρχουν στην αποκατάσταση της κήλης.
Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις μας επιτρέπουν σχεδόν πάντα να θεραπεύουμε οριστικά και εύκολα μια κήλη. Η νάρκωση που ήταν το κύριο πρόβλημα στο παρελθόν ειδικά για τα άτομα μεγάλης ηλικίας, έχει πλέον εξελιχθεί και είναι ασφαλής.
Η χρήση κηλεπιδέσμου (ειδικής ζώνης) πρέπει να αποφεύγεται πάντα. Αυτό τονίζεται επειδή με την εφαρμογή του, αφενός δεν υπάρχει ιδιαίτερη ωφέλεια, αφετέρου δημιουργούνται πολλαπλές συμφύσεις, με αποτέλεσμα ένα μελλοντικό χειρουργείο να καθίσταται τεχνικά πολύ δύσκολο και, βέβαια, να αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες υποτροπής.
Συστήνουμε τη χρήση κηλεπιδέσμου μόνο σε περιπτώσεις που για άλλους, καθαρά ιατρικούς, λόγους ο ασθενής, δεν μπορεί να οδηγηθεί στο χειρουργείο. Τέτοιες αιτίες είναι κακή γενική κατάσταση της υγείας, χρόνιες παθήσεις απειλητικές για τη ζωή του ασθενούς (όπως π.χ. βαρεία καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια, μικρό προσδόκιμο συνολικής επιβίωσης λόγω κακοήθειας κλπ.), που κάνουν την οποιαδήποτε νάρκωση επικίνδυνη . Εφόσον καταλήξουμε σε αυτή την επιλογή, λόγω της γενικής κατάστασης της υγείας του ασθενούς μας, θα επιλέξουμε τον κατάλληλο κηλεπίδεσμο και, βέβαια, δεν πρόκειται στο μέλλον να προχωρήσουμε στη χειρουργική αποκατάσταση της κήλης του.
